طریقیت قطعطریق بودن قطع برای کشف حکم واقعی را طریقیت قطع گویند. ۱ - تعریف طریقیت قطعطریقیت قطع، به معنای طریق بودن قطع به واقع و کاشف بودن آن از حکم واقعی است؛ به این بیان که قطع به منزله پنجره‌ای است که به عالم واقع باز می‌شود و آن را به طور کامل و به روشنی برای شخص صاحب قطع به نمایش می‌گذارد. طریقیت قطع از آثار قطع است و در اثر کشف تام واقع برای شخص صاحب قطع، وی به سوی «مقطوع به» حرکت کرده یا از آن دوری می‌نماید. ۲ - ذاتی بودن طریقیت قطعدر این که طریقیت قطع، ذاتی آن است یا نه، چند دیدگاه وجود دارد: برخی از اصولی‌ها، طریقیت را ذاتی قطع دانسته و قطع را نفس انکشاف می‌دانند و به همین دلیل، جعل طریقیت را به جعل مرکب برای قطع محال می‌دانند. برخی دیگر، طریقیت را از لوازم وجود قطع دانسته‌اند. عده‌ای نیز آن را جعلی، و برخی دیگر آن را امری تکوینی برای قطع به حساب آورده‌اند. [۴]
صدر، محمد باقر، جواهر الاصول، ص۱۲۵.
[۵]
انصاری، مرتضی بن محمد امین، فرائد الاصول، ج۱، ص۲.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «طریقیت قطع». رده‌های این صفحه : احکام قطع
|